Hier is ie dan. Onze blog. Samen naar Zweden💛🍀

Een blog. Hoezo zou ik, dat kan ik nietttt, waarover dan, wie wil dat nou lezen, teveel aan mijn hoofd, nog even uitstellen hoor... YEP: that's me. Bloggen over mijn liefde voor in de keuken staan... Bloggen over duurzaamheid... Bloggen over onze Banjer... of bloggen over het kersverse moederschap gecombineerd met de vorige onderwerpen? Er is nog meer, een blog over alle hilarische woordgrappen van David! Het werd het allemaal niet 😅 

Nu we daadwerkelijk gaan emigreren (daarover later meer) is het moment daar. Ik ga, met David, een blog schrijven over ons Zweedse avontuur. Ongetwijfeld komen de eerder genoemde onderwerpen ook aan bod, maak je daarover geen illusies. Die zijn verweven in de dagelijkse gang van doen hier in huis. Onze liefste, mooiste, grappigste, knapste, leukste en natuurlijk nu al slimste baby Mirre beheert ons hart (iets met winden & vingers en daar kom je echt niet onderuit want ze is te schattig) en ontvangt onze aandacht gedurende de dag EN NACHT 🙊. Om de woordgrappen van David kan ik echt niet heen (om Banjer trouwens ook niet, mensen die hem ontmoet hebben begrijpen wat ik hier bedoel). Bakken en in de keuken staan kan ik gewoonweg niet laten, hoe weinig tijd ik ook heb. Ik bedoel, ik heb er gewoon een goede reden voor, Hoor. Er zal en moet getest worden, want straks moeten serieus andere mensen ons bereide voedsel nuttigen en sommigen zullen daar ook nog eens voor betalen. En ja, ik ben wel eens bang dat het niet goed genoeg is dus oefen ik nog even door. Ehum David... Waarom gaan we dit ook alweer doen? 😱 

Om David zijn creaties maak ik mij overigens geen zorgen. Dat is zo iemand, die zet je in de keuken met  kruiden en azijntjes en goede sojasausjes en wat lekkere verse ingrediënten en daar komt zonder recept (jaaaahaaaa zonder recept 😠) ALTIJD wat lekkers uit. Pittig, dat met regelmaat. Daar moet je even op voorbereid zijn, anders krijg je taferelen zoals bij onze 2e date ruim 7 jaar geleden in april 2013 (een half uur na de eerste hap van de maaltijd, kon ik nog steeds niet normaal ademhalen.... lekker charmant ook...) Hoe hij de lekkerste dressings maakt, daar ben ik jaloers op. En hoe hij (dus zonder recept) alles lekker maakt, beetje van dit, beetje van dat. Even proeven, ohhhh er mist nog dit of dat. Daar ben ik ook jaloers op. En hoe zijn omeletten ruiken zoals een omelet moet ruiken. En hoe hij uit groentes de beste smaak naar boven haalt. Nu ik dit schrijf besef ik mij dat ik niet jaloers ben. Eerder trots en verliefd. Liefde gaat door de maag zeggen ze. Nou ja genoeg daarover, het zal jullie een bom. 

Zelf ben ik dus meer van de recepten zoals je uit bovenstaande begrijpt. Dat is altijd wel even zoeken naar de juiste en een beetje oefenen en finetunen. Maar er zijn genoeg fantastische kooksterren die mij hierbij helpen, zoals naamgenoot Yvette van Boven. Van haar heb ik nog nooit iets gemaakt wat niet lekker bleek. Dat kan ik beter anders zeggen. Alles wat ik van haar maak, lukt en is smullen geblazen. Over Smullen gesproken, Suzan Aretz (van voormalig Smulpaapje) heeft er ook een handje van. 

Dus nou ja, we komen er vast wel zo samen. Samen naar Zweden 💛🍀 met ons wondertje Mirre en onze grote vriend Banjer. 

Omdat het nu al wel slaperstijd begint te worden (onze jongedame van 5,5 maand is nog regelmatig wakker 's nachts waardoor het slim is niet te laat te gaan liggen want je weet nooit wat je te wachten staat), laat ik het even hierbij. Volgende keer probeer ik ons iets meer gestructureerd voor te stellen.