Het aftellen is begonnen

Voor de lieve lezers die ons volgen 💛

Nog maar 3 😨 weken tot ons vertrek! (woensdag 12 mei!) David heeft a.s. zondag zijn laatste werkdag, ik volgende week vrijdag 30 april. Mirre heeft nog maar een paar daagjes opvang in het vooruitzicht en we plannen "laatste" dingetjes in. Etentje hier, borreltje daar, een wandeling in het park. Wat een ontzettend bijzondere tijd. En ook gewoon zo normaal. Vandaag is vandaag. Morgen is morgen. We zijn straks alleen niet meer om de hoek. Maar we zijn in de buurt, we zijn niet aan de andere kant van de wereld, EN we zijn regelmatig terug in NL en hopen ook regelmatig lieve mensen uit NL te mogen verwelkomen. Verder brachten we samen (ja echt SAMEN, sinds David zijn lange haren coupe leek mij dat een goed idee) een bezoek aan mijn favoriete kapper, ging ik nog even langs bij mijn favoriete therapeut en zo staan er nog wat dingen op de planning. 

Wij hebben er ontzettend veel zin in! Sinds de vorige blog is er schot in veel administratieve zaken gekomen. Zo hebben we nu ons eigen bedrijfsnummer in Zweden en is hiermee de grond gelegd voor ons Zweedse persoonsnummer. Die kunnen we aanvragen als we daadwerkelijk in Zweden zijn. We hebben ons aangemeld bij de belastingdienst in Zweden want we zullen redelijk snel aan de belastingaangiftes beginnen. Documenten uit Nederland die we nodig hebben om daar zaken aan te vragen, liggen inmiddels in de map en we zoeken zaken uit voor de overdracht van de aankoopsom. Voelt fijn als dingen lukken. 

Ook oefenen we nog dagelijks Zweeds. Het gaat niet zo super super snel, maar we accepteren de dagen zoals ze lopen (als ik dat niet doe, raak ik gefrustreerd en met 2 spiegels in huis schiet dat ook niet op. Hallo Banjer en hallo Mirre 😍 Of juist met die spiegels schiet het wel op, die voorkomen dat je jezelf voorbij loopt, want die hebben dat maar al te snel door) Vi talar bare lite svenska. 

Intussen is mijn grootste klus bijna klaar en dat was het uitzoeken van mijn kledingkast. David kon in eerste instantie niet begrijpen dat ik het de hele tijd daarover had, tot we eenmaal waren begonnen en hij begreep waarom ik mij daar zo druk over maakte. (iets met kan nooit kiezen, wel weg niet weg, wel weg en bij de vodden of naar de kringloop, niet weg en nog wel aan de komende 2 weken of niet? Houd op met me. Het is gelukt! Conclusie: ik mag maar op een paar kledingonderdelen geld uitgeven de komende jaren, verder heb ik echt waar GENOEG) Wie wat bewaard heeft wat, toch? 😇😎

David was overigens binnen maximaal 2 uur klaar. Wat een held, kon hij mij verder helpen met keuzes maken 👌 Nu is het verder nog een kwestie van het e.e.a. in dozen stoppen en dan begint het op te schieten. Niet te vroeg beginnen want dan zijn we straks alles aan het zoeken, en in de laatste week zijn we veel vrij dus daar voorzien we nog geen problemen. 

Andddd its goooone! Één kast is naar mijn ouders en de andere verhuizen we mee. Te mooie en fijne kast om weg te doen. En hij past nog prima bij de 35 m3 gereserveerde ruimte in de vrachtwagen. 

Het voelt ineens heel echt en leeg sinds de kast weg is. Serieuze zaken... 

Voor Mirre gaat er een wereld open met allemaal speelmateriaal in huis. Hier zijn de dozen voor onze TV's op de kop getikt door David. 

Wat een heerlijk moppie 💛

Tot zover, slaperstijd. Liefs en tot de volgende! 

Oh en ik maakte samen met hulp van een vriendinnetje (we hadden een erg fijne dag met een traan, een lach, serieuze en minder serieuze onderwerpen) een voorraadje gevulde koeken ter voorbereiding van wat afscheidsmomentjes. Voor de nanny's op de opvang waar Mirre het altijd zo onwijs naar haar zin heeft. Voor de winkelende klant bij mijn favoriete boerderijwinkeltje die langs komt op mijn laatste werkdag. 

Zie hoe lekker fris en fruitig na ons bezoek aan de kapper. 

En we hebben alvast wat kwalitatief wollen winterspul in huis gehaald. Kom maar door met die temperaturen! 💪😂⛄ (hier komen we misschien nog wel eens op terug....)