Helluppppp! 😉

Hahaha 😂 Helluppp? Nee joh we zijn nog super ZEN 😵 Maar even serieus. We hebben enkel onze stem af en toe verheven en zijn het niet altijd met elkaar eens (want ja hoe boeiend kan het zijn, maar dat je serieus over TE kleine dingen wel of niet mee verhuizen soms een "discussie" hebt, iets met mieren *&#$$&...). En dat is voor ons een mijlpaaltje hoor, zal dit dan echt de goede keus zijn om deze levensstijl samen tegemoet te gaan 😜 Hoe meer uurtjes we samen zijn, hoe beter onze relatie uit de verf komt of ik kan beter zeggen: hoe beter we zelf uit de verf komen wat onze relatie dan weer ten goede komt. Dat is eigenlijk altijd al zo geweest. Nou weten jullie dat ook weer. Best gezellig dus hier. 

(Overigens, ik doe altijd even mijn geschreven stukje nalezen, en nu typ ik dit erbij, want kijk onze Mirre is echt een vrolijke factor in ons dagelijkse bestaan. Zij is een zonnetje in huis, kan zo lekker trots zijn als ze stapjes zet, of ineens ergens bij kan wat we normaal weghalen maar wat we nu vergeten omdat we een doos aan het inpakken zijn. Die sparkelende oogjes dan. Wij smelten. Ik wilde maar zeggen, zij draagt dus zeker bij in ons goede humeur 💛) 

Op naar boeiender (?) zaken. Nog maar een week en dan is onze laatste avond voor ons vertrek aangebroken! 

Veel mensen vragen zich af hoe wij ons voelen. Hebben we er zin in? Eh JAAAA we hebben er zekers zin in! Gespannen, enthousiast, soms een beetje emotioneel of ongemakkelijk bij een "afscheid"/voorlopig laatste ontmoeting met vrienden/familie. Ongemak omschrijft wellicht wat ons beiden kenmerkt, we willen niet echt afscheid nemen, we stoppen dat een beetje weg. Of wuiven dat een beetje weg. Het is geen afscheid, het is een begin van iets nieuws. We zijn niet van plan om dit af te sluiten en te vergeten. Voor dit hier zijn we super dankbaar en blij dat we zoveel mooie en fijne mensen kennen die ons leven mede hebben gemaakt tot wie we nu zijn. Die dus hebben bijgedragen in dat we samen dit avontuur aandurven 💚 

Dank dus daarvoor 🙏 Dank ook voor alle lieve (flits)bezoekjes/etentjes en afscheidsborrels inclusief kaartjes en super originele cadeautjes (want ja PLAT en KLEIN want we hebben al genoeg voor die vrachtwagen in petto). Maar even serieus, dank voor alle liefde die we mogen ontvangen en voor de waardering vanuit onze jobs. We worden dagelijks overrompeld. Inmiddels hebben we genoeg Nederlands snoep voor onderweg in de auto 😋! 

We hebben nog wat zaken te regelen. We brengen maandag een spoedbezoekje aan een dermatoloog voor Mirre haar huid waar we nu al ruim een maandje mee bezig zijn. En dinsdag een onderzoek van Banjer bij de dierenarts. Die vertoont wat kuren die er niet helemaal bij horen... Hopelijk geen gekkigheid en hopelijk kunnen we woensdag "gewoon" vertrekken. 

De bootreis is geboekt. Want ja zoals we misschien hadden gedacht "the bridge" te nemen, gooien de Deense autoriteiten roet in het eten. Dus slaan we Denemarken over en varen we vanuit Kiel (Duitsland) direct naar Götenburg (Zweden). Voelt het ineens een beetje als vakantie, we hoeven hierdoor een stuk minder kilometers te rijden, per dag rond de 6-8 uur. De eerste nacht op de boot en de tweede nacht op dezelfde camping als vorig jaar. Althans nu ik dit schrijf bedenk ik mij even een stuga te gaan reserveren alvast. Inmiddels geregeld. 

Ik besef mij dat mijn Zweedse les op mij zit te wachten. Gisteren sloeg ik ook al over omdat we een Zweedse film hebben gekeken (David zegt nu dat dat een bijles was, kijk, dat klinkt lekker in de oren!) en we allebei heel moe waren en dus vroeg ons bed in wilden. Nu heb ik iets meer energie vandaag omdat Mirre een hele goede nacht slaap heeft gehad (en wij dus ook! Joehoe, er is dus echt licht aan het einde van de tunnel) en dan is het gevaar dat je denk dat ze dat nog wel een nacht doet. Nou die vlieger gaat nog niet echt op haha. Dus ik trek de planning strak en ga snel aan mijn Zweedse les en op tijd naar bed. 

Foto's zijn nu natuurlijk onwijs leuk want je huis als grote verhuisdoos levert leuke kiekjes op. Een paar dan. 

In dozen kun je gewoon spelen. 

Voorraadje boerenkaas van de lekkerste uit Hoogmade. 

Goede gehoorbescherming. Ff serieus, David kan deze dus best goed hebben. Maar nee, deze die je hier op de foto ziet, die is voor mij bestemd. Kun je het je voorstellen met mijn smalle hoofd? Nou we hadden er in ieder geval de slappe lach om. En dan nog durven zeggen "het gaat niet om hoe het eruit ziet toch" 😆

Mirre haar laatste dag op de opvang vorige week. Boehoeeeee. Nou eigenlijk viel het wel mee, maar als je ziet hoe onwijs op haar gemak ze daar was bij de lieve nanny's. Zo schattig. Gelukkig herinnert/beseft ze het zelf nog niet... 

Volle dozen (deze stapel is overigens inmiddels verdubbeld dus echt lekker de ruimte om te eten hebben we niet meer haha) 

Dus lege kasten... het klinkt heel erg hol boven! Inmiddels is de andere grote kast ook uit elkaar gehaald. 

Op de laatste warme dag met iets minder zon dan voorspeld, hebben we nog even met mijn broer zijn gezin en mijn papa gebbq'd (ik weet echt NIET hoe ik dit moet schrijven, kom maar door lieve spellingstechneuten 😘)