Vi här kommit! (we zijn gearriveerd!) 😎

Voor de die hard volgers (ik hield Polarsteps bij tijdens de rit), die weten dat we de 14e al in het hogere noorden zijn aangekomen. Even serieus, het schrijven van deze blog stond hoog op het prio lijstje hoor, maar er kwam nog van alles voor 😀 (en inmiddels tussendoor) Zo is Mirre weer ietsjes minder goed gaan slapen (we hadden serieus echt voor ons doen een paar fantastische weken wat dat betreft! Wat heel fijn was tijdens de laatste weken in NL). Nu lijkt er toch weer een sprongetje aan de gang, wat pijn aan doorkomende tandjes en tja gewoon. Ik bedoel, het is hier pas rond 23en donker en rond 04en is de zon alweer op, dus wat wil je.... Ik weet het wel, een nacht lekker slapen 😴

Eerst maar eens die reis...! Woensdagochtend vertrokken. Tranen met tuiten bij het afscheid nemen, het was namelijk best gezellig een paar daagjes bij mijn ouders. En de spanning had zich aardig opgebouwd met alle "afscheidsbezoekjes en zo van de afgelopen maand. En er kwamen nog wat familieleden "aanwaaien" om het traangehalte een beetje te helpen. Nou goed, eenmaal onderweg snel vergeten want ik had mijn handen vol aan Mirre (tja het bestaat, die houdt dus echt niet zo van autorijden. Of althans dat is het misschien niet eens want ze vermaakt zich prima een stukje. Maar langere stukken.... slapen in de auto NO WAY). Nou ja, je begrijpt het al. Plus dat ze de hele wereld aan het ontdekken is en dus alleen maar wil BEWEGEN 😅 Gekkigheid op een stokje, het was hoe het was, klagen doen we niet, want we hebben het dubbel en dwars over voor ons avontuur. En Mirre hebben we extra veel liefde gegeven (als het meer kan dan wat we normaal al doen) om het een beetje goed te maken. (en dat doen we nog steeds, want we moeten soms wat ritjes maken waarbij haar slaapjes in het geding komen) Dus, we waren onderweg. David had zijn aandacht bij de weg en alle files die we tegen kwamen. We hadden serieus heel veel ruimte qua tijd ingebouwd, maar begonnen hem toch te knijpen naarmate de vertrektijd van de boot in Kiel in de buurt kwam. Uiteindelijk gelukkig goed gekomen en om 18.45 voeren we de haven uit! Banjer is trouwens ook geen groot fan van autorijden en zat met zijn medicijnen en blaasontsteking, dus wij met ons kroost, dolle boel 😁

Toen de boot! In onze hut geïnstalleerd, Banjer daar gelaten, wij een hapje gegeten. En toen allemaal naar bed rond 20 uur! (kleine hut dus dat was de beste optie en we waren ook moe haha) Best oké geslapen. Ik was vooral een dansje in mijn hoofd aan het doen dat ik geen last had van misselijkheid (voor diegenen die bekend zijn met mijn reisziekte in het verleden, je staat versteld van wat ik tegenwoordig aan kan). Dus ook lekker ontbeten van het buffet, top geregeld! En toen de boot af rond half 10 volgende ochtend (13 mei).

Weer een rit van circa 6 uur op het programma. Op een gegeven moment begonnen we dingen te herkennen van onze vorige heenreis vorig jaar september. Dat was leuk. Een mooie plek om te pauzeren gevonden en uiteindelijk rond 16-en aangekomen op de plek van overnachting. Er bleek daar sinds december een Nederlander het restaurant daar bij de camping te runnen, praatje gemaakt, drankje mee gedaan, eten opgewarmd in onze stuga (we hadden een pasta sausje meegenomen) en geprobeerd Mirre in slaap te krijgen. Mocht even duren, maar gelukt en we hebben nog even met zijn tweeën gekaart en drankje gedaan buiten de stuga en toen ook maar weer slapen!

14 mei. De laatste 6 uur op het programma! Het was nog even doorbijten. Maar de natuur onderweg maakte een hoop goed. Kraanvogels en reeën gespot plus fantastische uitzichten met sneeuw en ijs. Een uur voor aankomst kwamen we aan in Järpen, tijd voor boodschappen voor de komende dagen want hé, boodschappen doen moet je een beetje plannen hier 😛 Eenmaal aangekomen rond 16-en in onze nieuwe woonplaats hebben we een kopje thee gedaan met de huidige eigenaren van de locatie, toen geïnstalleerd in ons onderkomen voor de komende 2 weken: stuga 1! We hadden gelukkig nog wat pastasaus wat we op konden warmen, lekker gegeten en Mirre naar bed. Zelf neergeploft.

De huidige eigenaren hebben superlief een kamer van het guesthouse/hostel omgetoverd tot ons "kantoor" kamertje met Wifi. Zodat we vanuit hier (want daar zit ik dus nu) van alles kunnen regelen. En op al jullie lieve appjes en berichtjes op social media kunnen reageren! Wat soms dus wel even kan duren omdat we er toch even voor naar ons "kantoor" moeten lopen.

Onze dag bestaat als altijd uit lekker vroeg opstaan (06.00 uur is Mirre wakker). Rustig aan wakker worden en rond 06.30/07.00 uur opstaan. Ontbijten met elkaar. Wandelen rond 08.00 met Banjer tot uur of 09.30 uur. En dan loopt het hoe het loopt. Zaterdag hebben we tijdens Mirre haar middagslaap een tour door onze toekomstige panden gehad. En einde middag kwam de verhuiswagen. Man wat een klus! Om 18.30 uur besloot ik Mirre maar naar bed te gaan brengen en David was ruim daarna pas klaar met de verhuismannen en om 20.30 uur zaten we te eten :) Hoe fijn dat al onze spullen er zijn!! Dat maakt het straks toch nog een beetje vertrouwd in de nieuwe omgeving. Alhoewel ik moet zeggen, het voelde bij het aan komen rijden al goed! We kunnen niet wachten tot we 1 juni kunnen beginnen met uitpakken.

Tot dan: heel veel regelen! Maandag de 17e hadden we een rit naar Järpen (1 uur heen en 1 uur terug) op het programma staan, langs de bank om van alles te regelen met pasjes, internetbankieren mogelijk maken, zakelijke transactiemogelijkheden et cetera. Onderweg zagen we voor het eerst in ons leven elanden. WOW. En vandaag gingen we naar Östersund langs de Skatteverket om ons aan te melden voor een persoonsnummer en voor de F-skatt (belasting dingen voor ons bedrijf). Er staan nog een nieuwe rit naar Järpen op de planning om langs de gemeente te gaan voor de vergunningen en nog eentje naar Östersund voor Zweeds voer voor Banjer en een ontmoeting met onze accountant. Daarnaast hebben we hier voor de overdracht nog de nodige momenten nodig ;) De officiële datum is 1 juni, dan gaan we richting de makelaar om te tekenen, dit zal in åre zijn! (ook weer een lekker stukje rijden 😉) Maar voor die tijd gebeuren er leuke dingen want de 26e kunnen we mijn ouders (als alles goed gaat met de negatieve PCR test) hier ontvangen!!! JOEPIE!

Verder zien we tijdens de wandelingen mooie dingen. Voetsporen van rendieren, reeën of elanden. Uitwerpselen van dezelfde dieren en nog andere dieren. We hebben een sneeuwhaas gespot. Oh ja, want er ligt hier nog sneeuw op veel plekken. De dooi is ingezet maar pas heel kort. Dus hoe hoger, hoe meer sneeuw. Banjer vindt het fantastisch! Het is ook nog fris, meer dan 10 graden zitten we nog niet op en s nachts een stuk kouder. Inmiddels hebben we al veel elanden, rendieren én reeën gezien! Supergaaf. En een hoender en allemaal mooie nieuwe vogelsoorten (voor ons dan nieuw he).

Hieronder nog een paar foto's voor de geïnteresseerden! Tot snel 💛😘