Campingbazen 😱😎😵😍

Hej! Daar zijn we dan eindelijk weer. Althans, het voelt als eindelijk... Er lijkt al heel veel tijd voorbij te zijn gegaan, waarschijnlijk omdat we heel veel gedaan hebben in weinig tijd 😂 Onze hersenen draaien overuren met het niet vergeten van "dingen". Ja ja, lijstjes lijstjes lijstjes... Alleen hebben we dan tig lijstjes op tig verschillende plekken, bij het bed, in de woonkamer, achter de receptie, in ons achterhok et cetera. Op alle plekken brengen we eigenlijk zo weinig tijd door (omdat we snel weer verder gaan) dat je aan opschrijven eigenlijk niet toe komt. Of aan het bekijken van het lijstje. Iets met: we worden geleefd! In deze blog plaats ik veel foto's. Op mijn wensenlijstje staat het maken van een filmpje voor jullie van ons terrein. Dat komt de volgende keer! 

Hierboven zie je een foto van onze privé achtertuin. Op een zonnige middag. 

Maar goed er zijn sinds de vorige blog nu 15 dagen verstreken, dus het valt best mee. We krijgen veel vragen over hoe het gaat, dus doe ik een update waar jullie allemaal van mee kunnen genieten! (want aan appen kom ik ook niet altijd toe. Want zelfs als ik Mirre voed of naar bed breng en ze niet wil slapen en ik met haar rond loop of wat dan ook: zodra de telefoon tevoorschijn komt, is ze alert en nog wakkerder dan wakker. dus die laat ik ook maar links.. of rechts... of onder mijn benen verstopt.. liggen tot ze slaapt. en dat duurt de afgelopen dagen soms wel een uur, of anderhalf. en als ze dan eenmaal slaapt.. wordt ze ineens ook nog weer een paar keer huilend wakker. Nog meer tandjes issues zijn dat, maar goed, dan zijn we er hopelijk straks een keer vanaf. Of ben ik dan te optimistisch 😆 We waren best aan het wennen aan het "het maakt niet onwijs uit hoe laat we naar bed gaan want ze slaapt toch voorlopig wel" en aan het "ze komt nog maar 1 of zelfs 0 keer per nacht" en aan het "ik breng even Mirre naar bed voor een middagdutje en dan na 15 minuten alweer terug zijn en dan 2 uur de tijd hebben om dingen te regelen en aan het "ik ga vanavond nog dit en dat en zus en zo doen als Mirre slaapt" ) Dit was best een lange tussenhaakjes opmerking... 

Hoe het dan is gegaan sinds wij eigenaren zijn van dit prachtige stukje land in Zweden? GOED!!! De eerste weken hadden we echt fantastisch mooi weer. We lunchten veel buiten en aten 's avonds buiten (voor het eerst een visje uit eigen meer, zie foto hieronder).  

Mirre lekker buiten in de tuin, een duik in het meer genomen etcetera. Badje opgezet voor Mirre. Dat was een heerlijk vakantiegevoel! Tussen dat allemaal door waren we druk (jaaaaa... "druk".. ik bedoel natuurlijk konden we ons prima vermaken met) met ons woongedeelte inrichten, kasten in elkaar zetten, dozen uitpakken, kleding inruimen en daartussendoor de eerste gasten verwelkomen en zorgen dat de faciliteiten daarvoor geregeld waren (de eerste dagen geen pin maar gelukkig wel een Zweedse manier van Tikkie op tijd kunnen regelen)

Dit kan natuurlijk iedereen zijn, maar echt wij waren het! Let op, verhaal gaat hieronder nog verder :P 

Op de foto hieronder lekker met Mirre in het badje buiten. Toen had ik dus eigenlijk geen tijd vond ik, maar maakte ik tijd. 

Wij hebben inmiddels al meer gasten gehad dan we hadden gedacht zo voor midzomer. Wat betekent dat er al wat centjes binnen komen, waar we dan de noodzakelijke spullen voor ons winkeltje van kunnen betalen. En onze rekeningen van kunnen gaan betalen. Één ding scheelt: ze doen hier nog erg veel aan achteraf factureren per post en vervolgens met een betaaltermijn eraan, in plaats van de vele automatische incasso's in NL. Het hebben van gasten geeft gezelligheid en reuring en leert ons met van alles om te gaan. 

David vond grasmaaien altijd al prima op de Vrouwenweg maar nu, nu is het veel leuker natuurlijk! Speciaal hiervoor hebben we super oorkleppen voor kinderen gekocht zodat Mirre binnenkort een keer mee kan op de grasmaaier. Plus op de foto hieronder nog een te ontpoppen hobby: met de Volvo Shovel op het terrein allemaal dingen verplaatsen en straks in de winter sneeuw schuiven. David laat dagelijks Banjer en Mirre (slaapje nummer 1 😉) in de ochtend uit en ontpopt zich tot een echte terreinmeester, klusjesman, chefkok voor ons privé en facilitair beheerder van het servicegebouw (het netjes houden van de toiletten, douches etc). Intussen past mijn moeder en Oma Toos veel op Mirre en helpt zij veel met de grote voorjaarsschoonmaak (denk aan het schoonmaken van alle gebouwen, de vele koelingen en vriezers die we hier hebben), is mijn vader en Opa Peter met allerhanden klussen aan de slag: computers aan de praat krijgen, boren, wastafels ophangen en ook met schoonmaken. 

Ik houd mij bezig met het meerdere malen voeden van Mirre (ze haalt in dat ze in haar eerste levensmaanden geen al te beste drinker was denk ik) en het naar bed brengen van Mirre. Daarnaast probeer ik alle administratieve klussen bij te houden, contact met gemeente, verzekeringen, reisorganisaties, telefoon- en internetmaatschappijen, reserveringssysteem, geld in- en uit, social media bijhouden etc. Het echte boekhouden kom ik nog niet echt aan toe, maar ga ik komende week hopelijk wel echt oppakken, want we moeten al snel aan de eerste btw aangifte. 

En dan zijn er allerlei tussendoor komende zaken waar we ons met zijn vieren mee bezig houden: het internet op orde krijgen, het vaste telefoonnummer wat overal bekend is proberen te behouden, bestellingen doen bij de groothandel, bestellingen ontvangen, checken en opruimen, taart bakken, de spullen van de kaart voorproeven (we nemen voor nu de kaart over zoals deze was en gaan op basis van de smaakervaring besluiten of we dit volgend seizoen anders gaan doen en wat we redden qua zelf maken etc), tafeltjes voor het terras schuren en olieën, toeristeninformatie mappen bijwerken, de telefoon en mail beantwoorden, huisjes schoonmaken, checken en op orde houden, de gasten bij de receptie helpen voor de camping, voor ijsjes, voor koffie en andere vragen. 

Oh ja, of er komen gasten op 7 km van onze camping vast te zitten met hun volkswagenbusje op een strandje omdat ze daar even koffie wilden drinken en David en Peter gaan helpen... EVEN helpen... 5 uur later.... Dat was dus ééns en nooit weer 😝 (zie foto hieronder) Op een of andere manier krijg ik dan naast die foto even geen tekst, en na 2 wijn ben ik te moe om er nog te lang aan te besteden want anders heb ik deze blog morgen nog niet verstuurd. En omdat het de eerste avond in tijden is dat we even met elkaar hebben gezeten en rustig gegeten (zelfgemaakte pizza van David en Mirre lag al te slapen) gaan we ook even een kleine avondwandeling maken met Banjer naar de beverspot. 

Inmiddels hebben we al wat vissende gasten gehad en die willen graag gebruik maken van onze vriesgelegenheid voor hun vis, tot ze naar huis gaan. Er wordt aardig wat gevangen! Nou zoals jullie horen, wij hebben hier genoeg te doen! Oh en over vis gesproken, we hebben ook tol geheven voor het gebruik van onze boothelling in de vorm van twee vers gevangen vissen uit het meer, dat was lekker! Er wordt hier voornamelijk regenboogforel (örring) gevangen. 

We aten ijsjes in de regen toen we EINDELIJK konden bestellen bij een door de buren getipte groothandel (gedoe met dat we nog geen persoonsnummer hebben en ze dan geen kredietcheck kunnen doen. Bij deze kleinere groothandel deden ze niet moeilijk en was onze klantaanmelding in 1!! dag geregeld en twee dagen later hadden we dan dus EINDELIJK ijs). En dat terwijl het de 2 weken ervoor prachtig weer was en iedereen langs kwam voor ijsjes 😂 Maar wij later ons niet kennen natuurlijk, gewoon te blij dat we eindelijk spullen kunnen bestellen! 

We aten taart voor Mirre haar eerste verjaardag! Worteltaart met Zweedse vlaggen en met een Zweedse en Duitse gast erbij :) Ken je dat mopje al van de worteltjestaart? Nou ja, laat ik daar maar niet aan beginnen.... 

We deden een radio interview voor de Zweedse radio! 

Volgende foto: Mijn favoriete groente groeit hier! En ruim ook! Rabarber rules :) 

Over genoeg te doen gesproken. (dat was een paar foto's terug) We hebben nu nog tot eind eerste week van juli hulp van mijn ouders en dan komt op een gegeven moment Ed onze kant op om hier een paar maandjes te zijn, te werken en te helpen met allerhande zaken. We denken in de zomerweken nog wel wat hulp te kunnen gebruiken, vooral de maand juli en augustus. Deze hulp zal zich vooral richten op de privékant van ons leven hier. We plaatsen binnenkort misschien een oproepje op de social en aan jullie de vraag of je dit wilt delen voor ons? Super dankbaar! Mocht je iemand weten dan mag dat natuurlijk ook! Omgang met kinderen van een jaar is een pré, beetje van opruimen en schoonmaken houden ook, zelfinitiatief is belangrijk en een beetje gezelligheid, Engels spreken ook handig. Daartegenover staat inwoning en in leuk geval ook kost. 

Verder willen we iedereen bedanken die ons op wat voor een manier dan ook kaartjes heeft gestuurd, cadeautjes heeft gegeven, berichtjes stuurt en reageert op onze facebook en insta posts! Het is hartverwarmend en heel fijn om zo nauw in contact met jullie te staan. Sorry dat we (nog) niet iedereen individueel hebben kunnen bedanken of hebben gereageerd. Onze hoofden zijn soms gewoon vol en dan is het al een hele uitdaging om zonder gesnauw de dag door te komen en de dingen te regelen die geregeld moeten worden 😂 Dat klinkt dan misschien wel weer heel dramatisch... Want zo is het niet! We hebben de grootste lol met Mirre, zij maakt ons veel aan het lachen en we hebben dagelijks het werk en het mooie uitzicht waar we voor hebben gekozen! We eten heerlijk en proberen af en toe een drinkedrankje met elkaar te doen. Maar een beetje wennen is het natuurlijk wel he, een bedrijf samen runnen. Dreumes. Hond. En met zijn vieren al vier weken bij elkaar aan het wonen. 

Hopelijk was het verhaal een beetje te volgen zo. Toch nog een paar foto's hieronder, gewoon omdat beelden toch het meeste zeggen. 

Örring

Vrieskisten, hier hebben we er 3 van + 2 ijsvriezers en een vriezer voor in de winkel + heel veel grote koelkasten. 

Daar waar de boothelling eindigt in het meer. Juvuln. 

Kijk, dat mooie weer doet toch een hoop met je energie. Oh ja en toen sliep Mirre ook nog lekker snachts :P 

Gezellig met Oma chillen. 

Toen onze slaapkamer geverfd werd. En we te weinig verf bleken te hebben voor een mooie dekking. En we voor precies die verf bij een winkel moesten zijn op 2 uur rijden. (heen EN terug, dus totaal 4 uur. Gelukkig combineerden mijn vader en moeder dat met nog een aantal boodschappen van ons wensenlijstje. Online bestellen gaat hier namelijk niet zonder BankID en om een BankID te hebben, moet je weer een persoonsnummer hebben en die, die hebben we niet. Iets met een wachttijd van 4-14! weken... En laten we nou net een beetje afgelegen wonen. Goed plannen dus als we iets nodig hebben.