Laagseizoen en jagers

Hej, vi är tillbaka! We zijn terug met een vers verhaal 😎

Nu zit ik met mijn beentjes omhoog in onze 2e woonkamer, zo noemen we het inmiddels. Tot nu toe hebben we meer tijd doorgebracht in de receptie/café/winkel ruimte dan in de woonkamer van het woonhuis. 

Inmiddels komen de baksels alleen maar op als we ze zelf opeten, dus ik ben even gestopt met bakken. We kopen geen nieuwe ijsjes meer in, aangezien het hier bijna stil is gevallen met voorbijgangers (op wat werklui na). Maar geloof het of niet, het is inmiddels nog maar rond de 10-15 graden en het regent, EN dan alsnog komen mensen ijsjes kopen! Gelukkig voor ons, want dan komen we misschien nog van onze voorraad af, want ijsjes een jaar bewaren, daar worden ze meestal niet lekkerder van! En om ze nu zelf allemaal op te eten.... Ik ben inmiddels namelijk al een paar kilootjes aangekomen. Weinig slaap, moe en veel achter de receptie op een stoel gezeten! En relatief slecht eten met al die kanelbulle, baksels en ijsjes om mij heen. Komende periode hoop ik wel wat meer te gaan bewegen en wandelen. We zijn inmiddels al een paar keer met elkaar gaan wandelen. Toen Ayelet er was, ben ik zelfs met haar gaan lunchen bij onze buren in Kolåsen :) Dat was fijn! En hebben we een wafel gegeten met zijn vijven bij onze buurman Henrik in Anjan. Henrik runt al 50 jaar het Fjällstation aldaar en is al ruim 87 jaar inmiddels. 

Onze camping is nu in het laagseizoen. Afgelopen dagen hadden we ineens weer wat aanloop maar vandaag zijn we leeg! Alles is meegenomen nu. De verhuur van de stuga's en het hostel gaat nog lekker door. Het jachtseizoen is begonnen en wij hebben in september 3x een groep die het hele hostel huurt. waarvan één groep waar we avondmaaltijden voor koken (18 personen). Dit is vanaf aankomend weekend. Het was een flinke LCKV achtige klus om het menu af te krijgen en de inkooplijsten te maken en één groot verschil met de LCKV: alles via de groothandel online te bestellen zodat het (fingers crossed) a.s. vrijdag bij ons wordt afgeleverd. 

In oktober hebben we nog een week een jachtgroep in het hostel plus nog 3 weken verschillende groepen die alle stuga's huren en waar we ook voor gaan koken. Genoeg te doen dus de komende weken! 

In oktober komen mijn ouders weer. De klussenlijst is inmiddels vertienvoudigt (er was er nog geen één dus dat scheelt haha) en ik probeer eea in een MJOP te zetten (meerjarenonderhoudsplan). Komt mijn facilitaire opleiding ineens nog even van pas. Maar alles staat nog in de kinderschoenen hoor! Sommige dingen beginnen wel wat professioneler te worden inmiddels, mede dankzij de hulp van onze vriend Ed! Die heeft sowieso het internet, de cloudoplossing, de website, reserveringsaanvragen etc. flink geüpdatet waardoor we bijna op een echt bedrijf gaan lijken. Inmiddels hebben we al een paar reserveringen via de website ontvangen, zijn we begonnen aan het maken van templates om te reageren op deze reserveringen. Om uiteindelijk dit soort zaken iets te standaardiseren zodat ze niet zoveel tijd in beslag nemen en we stress verminderend te werk kunnen gaan :) 

Inmiddels zit ik trouwens een week later nu bij ons voor in het zonnetje buiten. Lange broek, dikke trui want het is niet warm maar dat zonnetje... Dat is heerlijk en heb ik wel even gemist! (het is al een paar weken niet zo erg lekker weer). Mirre doet haar middagslaapje en David zit op de grasmaaier voor de laatste maaibeurt van het jaar. Zo kan het gras volgend jaar na de sneeuwperiode, iets sneller op krachten zijn om er weer mooi bij te staan! Banjer ligt op zijn kleedje naast mij te chillen, want die houdt ook van zon. (een half uur verder, de telefoon ging, een belangrijke email en Mirre wordt wakker) 

Over dat middagslaapje van Mirre. Die gaat niet super soepel (ja je denkt, dat ging het toch nooit? Dat klopt inderdaad wel haha, maar op dit moment zitten we in een nieuwe slaapfase. Ze slaapt sinds een week meer in de nacht, ze heeft zelf 3x echt doorgeslapen vanaf 19/20 uur tot de volgende ochtend. Dan wil ze meestal nog heel graag een ochtendslaap rond 9 uur tijdens de wandeling. Maar dan is die middagslaap rond 13 uur lastiger te vatten. Ze is wel moe overigens haha. Maar goed kleine issues dit hoor, want wij zijn super gezegend met ineens een paar doorslaap nachten!!) 

We gaan morgen onze 2e vaccinatie halen. Dat was nogal een gedoe om überhaupt te krijgen want we hebben nog geen persoonsnummer. (dus tja ook nog geen Zweedse les voor immigranten...) Maar 4-6 weken terug werden we door een vaste gast geattendeerd op de vrije inloop vaccinatie. Dus is dat bijna afgerond en dan kan ik, als het allemaal verder goed gaat, in November richting NL zonder testen etc. (bij het afronden van de blog heb ik mijn ticket in het winkelmandje zitten!) 

Momenteel zitten we al op de 4e dag van de groep die mee eet. Ik ga vandaag de blog online zetten (dat is dus wederom niet gelukt, Ed beschreef het mooi: jullie werk is erg gefragmenteerd doordat je continu wordt afgeleid door iets wat op dat moment voorbij komt. GASTEN noemen we dat) want het wordt anders een langslepend verhaal. Het gaat goed, we krijgen het aardig voor elkaar met zijn tweeën. Er blijft wel wat was liggen her en der en we hebben nog steeds dozen uit te pakken en ons eigen privé huis in te richten. Maar hé, we zitten hier net 4 maanden en hebben het drukste seizoen maar even gefikst. Met onwijs veel hulp! (zo dankbaar!) Met veel gelach, gesnauw, moeheid, drankjes, lieve mensen op bezoek, toffe gasten, zon, vuurtjes, regen, ijsjes, 0.0 biertjes, 2.8 biertjes, witte wijn, heeeele zoete marshmallows, veel brooddeeg kneden, poetsen poetsen poetsen, kassa tellen, Zweedse les van buren... En zo zal ik nog wel heel veel vergeten. 

Overigens zijn we nog weinig echt voor een dagje het terrein af geweest. Wel af en toe een wandeling, een lunch of voor wat boodschappen. 

We werden uitgenodigd bij onze buren in Sundet, Sören en Karin. Aan het water op hun steiger dronken we koffie (sterk zoals dat in Zweden hoort) met een pannenkoek met lobbige room en hjurtronsylt, van zelf geplukte hjurtron! "buren" zijn dus geregeld wel op een stukje rijden, naar Sören is het 10/15 minuten. En hij is er veel in de zomer en nu in september nog een weekje om te vissen, maar dan houdt het wel een beetje op voorlopig. Het aantal buren dat hier permanent woont is wel op een hand te tellen. 

Mirre vond het hier fantastisch aan het water met de steentjes en vooral IN het water. 

Gezellig met Tante Yet :) 

Dat was een heerlijk momentje in de zon in onze achtertuin!  In augustus. Zoals je ziet lange broeken, warme truien/jassen. In de bergen kan het zomaar snel afkoelen ;) 

We (of de fotograaf in deze) spotten regelmatig rendieren en af en toe een eland. Rendieren zitten hier volop, ze behoren bij de Sami in dit gebied. Elanden zitten er ook veel, maar zijn niet het gehele jaar goed te spotten. Vooral in de avonden en vroege ochtend en we weten inmiddels een beetje de plekken voor onze gasten aan te wijzen :) 

Verder zijn er fantastisch veel vogels, VISarend (of zeearend? en het is voor een insider dat ik VIS met hoofdletters schrijf) 

De bevers zijn inmiddels weer gespot door een stel NL gasten ongeveer 2 weken terug. Wij hopen ze ook snel weer te zien. 

Toen Ayelet er was en het een dagje mooi weer was, namen we het ervan en heb ik voor het eerst sinds we hier zijn, ons meer verkend in een kano. (of is dit nou een kajak, nou ja weet je, met maar één roeiding per persoon, hartstikke prima en gezellig :)) 

En kijk, die lieve Ayelet gunde ook David en mij ons eerste gezamenlijke tochtje in een roeiboot! Mirre bij tante Ayelet, hengel mee en roeien maar. Nou was dat niet zo supersimpel dat roeien (dat had ik dus nog nooit gedaan en we moeten voor volgend seizoen even een upgrade voor die dingen regelen) maar hé het was beregezellig! Door mijn roeikunsten (niet dus) gebeurde het zo dat de twee hengels die uithingen, met draad volledig in de knoop raakte. Well done Yvette, ga zo door, beetje opletten! Extra relatiemateriaal dit, dat kon er nog wel even bij naast het runnen van de camping en een niet zo lekker slapende baby 😂

De grillhut was the place to be bij afscheidsmomentjes van bijzondere mensen. Ik vaak aan de 0.0 (en daarvoor een klein portje of amaretto dan). Deze heldin, alleen maar liefde! 

Tijdens het seizoen hebben we ook zo af en toe met NL gezinnen een vuurtje gemaakt. Net als met Lotte. En met Leonie en Joël, maar daar hebben we dan weer geen tijd gemaakt voor foto's, of heb ik die gewoon nog niet @ Leonie? :) Dat vloog ook zo voorbij! Hoe lief dat jullie er waren tijdens jullie gave rondreis door Noorwegen en Zweden! 

We gingen ook hjurtron zoeken in de avond. David paste wel even op de camping. Held. Want ik was al lang niet verder dan 200 meter van de camping geweest. We waren te laat voor de hjurtron maar vonden veel blåbär! We maakten er een crumble van. (we hadden teveel om ze zo op te eten, maar later ontdekte ik dat Mirre ze heerlijk vindt en ging ik nog een keer of twee een lading plukken. Zelf één keer met een echte officiële blåbär plukker, deze heb ik even niet op de foto, maar kun je altijd googelen als je benieuwd ben) 

Hier namen we afscheid van Ed. Toen ik de blog ging schrijven mocht ik dat nog niet delen, maar inmiddels zijn we al 10 dagen verder (hij vertrok 15 september na hier ruim 2 maanden te zijn geweest). Dus kan ik het gewoon posten. Met Ed zijn vertrek, staan we er ineens echt alleen voor, voor het eerst in al deze maanden! Hoe dankbaar met de hulp :) Maar ook nu went het snel en vinden we een modus met zijn 2-en. 

Veel van de foto's die je ziet op de social media en alle foto's op de website, zijn gemaakt door Ed. Een held in het vastleggen van mooie momenten en altijd in voor een kiekje. Hier tijdens een korte wandeling naar het stenenstrandje voor Banjer zijn middagronde. Mirre is groot fan van het stenenstrandje. Het liefst kan ze uit de draagzak, zittend op en rommelend met de steentjes. Die we dan voor Banjer in het water gooien (keien ketsen of hoe heet dat?) want dat vindt hij dan weer prachtig om achteraan te huppelen als een hert. In het hoogseizoen was er weinig tijd om Mirre uit de rugdrager te halen, maar het begint vanaf volgende week wel te komen! 

Hier namen we afscheid van Hans en Corinne. Dit waren een paar feestdagen met zulk leuk bezoek, het voelde soms een klein beetje als LCKV, met zijn allen eten, biertje doen aan het einde van de middag, leuke momentjes ophalen en hier bij het vuurtje aan een bitter of een port. Lieverds, wat was het fijn dat jullie er waren! Overigens, dit alles tussen de bedrijven door, maar zij gingen er lekker op uit fietsen hier in de omgeving! 

Echt, we waren eigenlijk al een beetje laat (want ja, ik kwam echt letterlijk een paar weken niet op het uiteinde van ons terrein waar deze tigduizende frambozenstruiken staan), toen we ineens een beetje tijd kregen (waarschijnlijk ook omdat Mirre ineens niet meer elke 30 minuten van de avond wakker werd en er wat minder inloop was bij de receptie s avonds) en we een paar keer goed veel kleine frambozen zijn gaan plukken. Mirre vindt het heerlijk! En snoept ze uit mijn hand op (een keer later heeft ze al zelf staan plukken maar gezien sommige echt al overrijp waren, was dat niet superhandig...). één keer maakte ik er een zomerse tiramisu van als afscheid voor onze Franse workawayers en de andere keren snoepten Mirre en ik ze los op of door mijn yoghurt in de ochtend! 

Nou, ik kan nog wel uren doorgaan, maar het wordt tijd deze post eindelijk online te gooien. Ik ben vast nog heel veel vergeten te schrijven, mensen vergeten te bedanken en/of foto's van fijne momenten vergeten te posten. Maar hé komt dat komt dan de volgende keer wel weer. Veel liefs vanuit Kallsedet!